Kauçuk Dergisi Kauçuk Dergisi
ilişkili haberler
CAS Numarası: 7439-98-7
EC Numarası: 231-107-2
MDL numarası: MFCD00003465
Ampirik Formül: Mo
Molibden, sembolü Mo ve atom numarası 42 olan kimyasal bir elementtir.
Adı, cevherleri kurşun cevherleri ile karıştırıldığından, kurşun anlamına gelen Antik Yunanca Μόλυβδος molibdos’a dayanan Neo-Latin molibdaenum’dan gelmektedir.
Molibden mineralleri tarih boyunca biliniyordu, ancak element (diğer metallerin mineral tuzlarından yeni bir varlık olarak ayırt edilmesi anlamında) 1778’de Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedildi.
Molibden ilk olarak 1781’de Peter Jacob Hjelm tarafından izole edildi.
Molibden, Dünya’da doğal olarak serbest bir metal olarak bulunmaz; Molibden, minerallerde yalnızca çeşitli oksidasyon durumlarında bulunur.
Gri dökümlü gümüşi bir metal olan molibden, herhangi bir elementin altıncı en yüksek erime noktasına sahiptir.
Molibden bileşiklerinin çoğu suda düşük çözünürlüğe sahiptir, ancak molibden içeren mineraller oksijen ve su ile temas ettiğinde ortaya çıkan molibdat iyonu MoO2−4 oldukça çözünür.
Molibden içeren enzimler, biyolojik nitrojen fiksasyonu sürecinde atmosferik moleküler nitrojendeki kimyasal bağı kırmak için açık ara en yaygın bakteriyel katalizörlerdir.
Azot fiksasyonunda sadece bakteriyel ve siyanobakteriyel enzimler yer almasına rağmen, bakterilerde, bitkilerde ve hayvanlarda en az 50 molibden enzimi bilinmektedir.
Bu nitrojenazlar, Mo(III) veya Mo(IV) içerdiğine inanılan bir demir-molibden kofaktörü FeMoco içerir.
Bu, çeşitli önemli işlevleri yerine getiren diğer tüm molibden taşıyan enzimlerde molibdopterin ile kompleks halinde bulunan tamamen oksitlenmiş Mo(VI)’dan farklıdır.
Bu son enzimler tarafından katalize edilen çok önemli reaksiyonların çeşitliliği, molibdenin insanlar dahil tüm yüksek ökaryot organizmalar için temel bir element olduğu anlamına gelir.
İnsan vücudu, vücut ağırlığının kilogramı başına yaklaşık 0.07 mg molibden içerir; bu konsantrasyonlar karaciğer ve böbreklerde daha yüksek ve omurlarda daha düşüktür.
Molibden insan diş minesinde de bulunur ve çürümesini önlemeye yardımcı olabilir.
Molibden vücutta proteinleri ve diğer maddeleri parçalamak için çalışır.
Molibden eksikliği çok nadirdir.
Molibden normal vücut fonksiyonlarında önemli bir role sahiptir.
Molibden, sünek ve korozyona karşı oldukça dirençli gümüşi beyaz bir metaldir.
Molibden, tüm saf elementlerin en yüksek erime noktalarından birine sahiptir – sadece tantal ve tungsten elementleri daha yüksek erime noktalarına sahiptir.
Molibden ayrıca yaşam için gerekli bir mikro besindir.
Bir geçiş metali olarak molibden, diğer elementlerle kolayca bileşikler oluşturur.
Molibden ağırlık olarak yerkabuğunun milyonda 1,2 parçasını (ppm) içerir, ancak Molibden doğada serbest halde bulunmaz.
Ana molibden cevheri molibdenittir (molibden disülfür), ancak wulfenit (kurşun molibdat) ve powellitte (kalsiyum molibdat) da bulunabilir.
Molibden, bakır veya tungsten madenciliğinin bir yan ürünü olarak geri kazanılır.
Molibden öncelikle Amerika Birleşik Devletleri, Çin, Şili ve Peru’da çıkarılmaktadır.
Royal Society of Chemistry’ye (RSC) göre dünya üretimi yılda yaklaşık 200.000 tondur.
Molibden, yaşam için gerekli bir mikro besindir.
Molibden düzinelerce enzimde bulunur.
Bu önemli enzimlerden biri de atmosferdeki azotun alınmasını ve bakteri, bitki, hayvan ve insanların protein sentezleyip kullanmasını sağlayan bileşiklere dönüştürülmesini sağlayan nitrojenazdır.
İnsanlarda molibdenin ana işlevi, enzimler için bir katalizör görevi görmek ve vücuttaki amino asitlerin parçalanmasına yardımcı olmaktır.
Bitkilerde molibden, nitrojen fiksasyonu ve diğer metabolik süreçler için gerekli olan temel bir eser elementtir.
Molibden asidik topraklarda daha az çözünür ve alkali topraklarda daha fazla çözünür olma gibi benzersiz bir kaliteye sahiptir (Molibden tipik olarak diğer mikro besinlerin tersidir).
Bu nedenle molibdenin bitkiler tarafından kullanılabilirliği pH ve drenaj koşullarına oldukça duyarlıdır.
Alkali topraklarda, örneğin, Lenntech’e göre bazı bitkiler 500 ppm’ye kadar molibden içerebilir.
Buna karşılık, diğer topraklar, topraktaki molibden eksikliğinden dolayı çoraktır.
Molibden, yerkabuğundaki en yaygın 54. elementtir.
Molibden atomu, tungsten atom ağırlığının ve yoğunluğunun yarısına sahiptir.
Bu molibden nedeniyle, Encyclopaedia Britannica’ya göre, genellikle çelik alaşımlarında tungstenin yerini alır ve aynı metalurjik etkiyi yalnızca yarısı kadar metalle sunar.
İkinci Dünya Savaşı’nda kullanılan 43 tonluk Alman silahı “Big Bertha”, Molibden’in çok daha yüksek erime noktası nedeniyle Molibden çeliğinin temel bir bileşeni olarak demir yerine molibden içeriyordu.
Molibdenit veya molibden, bir zamanlar kalem yapımında kullanılan yumuşak siyah bir mineraldir.
Molibdenin kurşun içerdiği düşünüldü ve genellikle grafit ile karıştırıldı.
Molibdenit, ısıya ve korozyona ve kimyasal çözeltilere karşı oldukça dirençli olan Hastelloys – patentli alaşımlar gibi bazı nikel bazlı alaşımlarda kullanılır.
Molibden (Mo), kimyasal element, periyodik tablonun 6. Grubunun (VIb) gümüş grisi ateşe dayanıklı metali, yüksek sıcaklıkta çeliğe ve diğer alaşımlara üstün mukavemet kazandırmak için kullanılır.
İsveçli kimyager Carl Wilhelm Scheele (c. 1778), uzun süredir kurşun cevheri veya grafit olduğu düşünülen molibdaina mineralinin (şimdi molibdenit) kesinlikle kükürt ve muhtemelen daha önce bilinmeyen bir metal içerdiğini göstermişti.
Scheele’nin önerisi üzerine, başka bir İsveçli kimyager olan Peter Jacob Hjelm, metali (1782) başarılı bir şekilde izole etti ve ona Yunan molibdosundan “kurşun” molibden adını verdi.
Molibden doğada serbest halde bulunmaz.
Nispeten nadir bir element olan Molibden, Molibden’in benzediği tungsten kadar bol miktarda bulunur.
Molibden için ana cevher molibdenittir—molibden disülfid, MoS2—ancak kurşun molibdat, PbMoO4 (wulfenite) ve MgMoO4 gibi molibdatlar da bulunur.
Çoğu ticari üretim, mineral molibdenit içeren cevherlerden yapılır.
Molibden genellikle, teknik molibdik oksit olarak da adlandırılan ve saflaştırıldıktan sonra hidrojen ile metale indirgenebilen molibden trioksit (MoO3) elde etmek için fazla hava içinde kavrulur.
Sonraki tedavi, molibdenin nihai kullanımına bağlıdır.
Molibden, fırında çeliğe teknik oksit veya ferromolibden şeklinde eklenebilir.
Ferromolibden (en az yüzde 60 molibden içerir), teknik oksit ve demir oksit karışımının ateşlenmesiyle üretilir.
Molibden metali, kimyasal olarak saf molibdik oksit veya amonyum molibdat (NH4)2MoO4’ün hidrojen indirgenmesiyle toz şeklinde üretilir.
Molibden tozu, toz metalurjisi işlemi veya ark döküm işlemi ile masif metale dönüştürülür.
Molibden bazlı alaşımlar ve metalin kendisi, diğer metallerin ve alaşımların çoğunun erimiş olduğu sıcaklıklarda faydalı mukavemete sahiptir.
Bununla birlikte, molibdenin başlıca kullanımı, örneğin jet motorlarında, yanma gömleklerinde ve art yakıcı parçalarında Molibdenin benzersiz bir şekilde sıcak mukavemet ve korozyon direncine katkıda bulunduğu demirli ve demirsiz alaşımların üretiminde bir alaşımlama maddesidir.
Molibden, demir ve çeliğin sertleşebilirliğini artırmak için en etkili elementlerden biridir ve Molibden ayrıca su verilmiş ve temperlenmiş çeliklerin tokluğuna da katkıda bulunur.
İlaçları işlemek için kullanılan paslanmaz çeliklerde ve otomotiv kaplaması için krom çeliklerinde ihtiyaç duyulan yüksek korozyon direnci, küçük molibden ilaveleriyle benzersiz bir şekilde geliştirilmiştir.
Filament destekleri, anotlar ve ızgaralar gibi elektrikli ve elektronik parçalar için metalik molibden kullanılmıştır.
1.700 °C’ye (3,092 °F) kadar çalışan elektrikli fırınlardaki ısıtma elemanları için çubuk veya tel kullanılır.
Molibden kaplamalar çelik, demir, alüminyum ve diğer metallere sıkıca yapışır ve aşınmaya karşı mükemmel direnç gösterir.
Molibden, konsantre nitrik ve hidroflorik asit karışımları dışında asitlerin saldırılarına karşı oldukça dirençlidir ve Molibden, potasyum nitrat ve sodyum hidroksit veya sodyum peroksitin kaynaşmış karışımları gibi alkali oksitleyici eriyikler tarafından hızla saldırıya uğrayabilir; sulu alkaliler ise etkisizdir.
Molibden, normal sıcaklıkta oksijene karşı inerttir, ancak trioksitleri vermek üzere kırmızı ısıda oksijenle kolayca birleşir ve oda sıcaklığında heksaflorürleri vermek üzere florin saldırısına uğrar.
Doğal molibden yedi kararlı izotopun bir karışımıdır: molibden-92 (yüzde 15,84), molibden-94 (yüzde 9,04), molibden-95 (yüzde 15,72), molibden-96 (yüzde 16,53), molibden-97 (yüzde 9,46), molibden-98 (yüzde 23,78) ve molibden-100 (yüzde 9,13).
Molibden, +2 ila +6 oksidasyon durumları sergiler ve karbonil Mo(CO)6’da sıfır oksidasyon durumunu gösterdiği kabul edilir.
Molibden(+6), Molibden’in diğer bileşiklerinin çoğunun hazırlandığı en önemli bileşik olan trioksitte ve pigment ve boya üretmek için kullanılan molibdatlarda (MoO42− anyonunu içeren) görünür.
Grafiti andıran molibden disülfür (MoS2), katı yağlayıcı veya gres ve yağlara katkı maddesi olarak kullanılır.
Molibden, yüksek sıcaklıklarda bu elementlerle doğrudan reaksiyona girerek bor, karbon, nitrojen ve silikon ile sert, refrakter ve kimyasal olarak inert interstisyel bileşikler oluşturur.
En büyük molibden üreticileri Çin, Amerika Birleşik Devletleri, Şili, Peru, Meksika ve Kanada’dır.
Molibden iz mineralini duymamış olabilirsiniz, ancak Molibden sağlığınız için çok önemlidir.
Vücudunuzun sadece küçük miktarlara ihtiyacı olsa da, Molibden birçok hayati fonksiyonun önemli bir bileşenidir.
Molibden diyette yaygın olarak bulunur, ancak takviyeler hala popülerdir.
Molibden, demir ve magnezyum gibi vücutta önemli bir mineraldir.
Molibden toprakta bulunur ve bitkileri ve bu bitkilerle beslenen hayvanları tükettiğinizde diyetinize aktarılır.
Molibden toprağın içeriğine bağlı olduğundan, belirli gıdaların spesifik molibden içeriği hakkında çok az veri vardır.
Miktarları değişse de en zengin kaynaklar genellikle fasulye, mercimek, tahıllar ve sakatat, özellikle karaciğer ve böbrektir. Daha zayıf kaynaklar diğer hayvansal ürünleri, meyveleri ve birçok sebzeyi içerir.
Araştırmalar, vücudunuzun belirli gıdalardan, özellikle soya ürünlerinden Molibden’i iyi emmediğini göstermiştir.
Ancak diğer gıdalar çok zengin olduğu için bu bir sorun olarak görülmemektedir.
Vücudunuz sadece eser miktarlarda Molibden’e ihtiyaç duyduğundan ve Molibden birçok gıdada bol miktarda bulunduğundan, molibden eksikliği nadirdir.
Bu nedenle, bazı özel tıbbi nedenler olmadıkça, insanlar genellikle takviyeye ihtiyaç duymazlar.
Molibden vücudunuzdaki birçok süreç için hayati öneme sahiptir.
Molibden yediğinizde, Molibden midenizden ve bağırsaklarınızdan kanınıza emilir, ardından karaciğerinize, böbreklerinize ve diğer bölgelerinize taşınır.
Bu mineralin bir kısmı karaciğer ve böbreklerde depolanır, ancak çoğu molibden kofaktörüne dönüştürülür.
Fazla molibden daha sonra idrarla atılır.
Molibden kofaktörü, vücutta kimyasal reaksiyonları yönlendiren biyolojik moleküller olan dört temel enzimi aktive eder.
Aşağıda dört enzim bulunmaktadır:
-Sülfit oksidaz:
Sülfiti sülfata dönüştürerek vücutta tehlikeli sülfit oluşumunu engeller.
-Aldehit oksidaz:
Vücuda toksik olabilen aldehitleri parçalar.
Ayrıca, Molibden karaciğerin alkolü ve kanser tedavisinde kullanılanlar gibi bazı ilaçları parçalamasına yardımcı olur.
-Ksantin oksidaz:
Ksantini ürik aside dönüştürür.
Bu reaksiyon, artık ihtiyaç duyulmadığında DNA’nın yapı taşları olan nükleotidlerin parçalanmasına yardımcı olur.
Daha sonra idrarla atılabilirler.
-Mitokondriyal amidoksim azaltıcı bileşen (mARC):
Bu enzimin işlevi tam olarak anlaşılamamıştır, ancak metabolizmanın toksik yan ürünlerini ortadan kaldırdığı düşünülmektedir.
Molibdenin sülfitleri parçalamadaki rolü özellikle önemlidir.
Sülfitler gıdalarda doğal olarak bulunur ve bazen koruyucu olarak eklenir.
Vücutta birikirlerse, ishal, cilt problemleri ve hatta nefes alma güçlüklerini içerebilen alerjik bir reaksiyonu tetikleyebilirler.
Molibden, birçok gıdada doğal olarak bulunan ve ayrıca besin takviyesi olarak da bulunan temel bir eser elementtir.
Molibden, vücut tarafından sentezlenen ve dört enzimin işlevi için gerekli olan bir kofaktör olan molibdopterinin yapısal bir bileşenidir: sülfit oksidaz, ksantin oksidaz, aldehit oksidaz ve mitokondriyal amidoksim azaltıcı bileşen (mARC).
Bu enzimler, kükürt içeren amino asitleri ve purinler ve pirimidinler dahil heterosiklik bileşikleri metabolize eder.
Ksantin oksidaz, aldehit oksidaz ve mARC ayrıca ilaçların ve toksinlerin metabolize edilmesinde rol oynar.
Molibden, emiliminin bağırsak yolunda nerede gerçekleştiği bilinmemekle birlikte, aracısız pasif bir süreç yoluyla emiliyor gibi görünmektedir.
Yetişkinler diyet molibdeninin %40 ila %100’ünü emer.
Bebekler anne sütü veya formülündeki molibdenin neredeyse tamamını emer.
Böbrekler vücuttaki molibden seviyelerinin ana düzenleyicileridir ve Molibden atılımından sorumludur.
Molibden, molibdopterin formunda karaciğer, böbrek, adrenal bezler ve kemikte depolanır.
Molibden gümüşi beyaz, çok sert geçiş metalidir, ancak tungstenden daha yumuşak ve daha sünektir.
Scheele, 1778’de Molibden’i keşfetti.
Molibden genellikle grafit ve kurşun cevheri ile karıştırılır.
Molibden yüksek bir elastik modüle sahiptir ve daha kolay temin edilebilen metallerden sadece tungsten ve tantal daha yüksek erime noktalarına sahiptir.
Molibden, tüm saf elementlerin en yüksek erime noktalarından birine sahiptir.
Molibden asitler tarafından yavaşça saldırıya uğrar.
Molibden, topraklardaki diğer mikrobesinlerden farklıdır, çünkü Molibden asit topraklarda daha az çözünür ve alkali topraklarda daha fazla çözünür, sonuç olarak Molibden’in bitkiler için kullanılabilirliği pH ve drenaj koşullarına duyarlıdır.
Bazı bitkiler alkali topraklarda büyüdüklerinde 500 ppm’ye kadar metal içerebilir.
Molibdenit, wulfenite daha az önemli olan başlıca mineral cevheridir.
Bazı molibdenit, tungsen ve bakır üretiminin bir yan ürünü olarak elde edilir.
Ana madencilik alanları ABD, Şili, Kanada ve Rusya olup, dünya üretimi yılda 90.000 ton civarındadır ve 5 milyon tonu ABD’de olmak üzere 12 milyon tonluk rezerv bulunmaktadır.
Molibden atomu, insanlarda dört enzimin aktif bölgesindeki molibden kofaktörünün bir parçasıdır: sülfit oksidaz, ksantin oksidaz, aldehit oksidaz ve mitokondriyal amidoksim indirgeyici bileşendir.
Molibden, hemen hemen tüm yaşam formları için gerekli bir eser elementtir.
Molibden, küresel karbon, azot ve kükürt döngülerinde önemli kimyasal dönüşümleri katalize eden bir dizi enzim için bir kofaktör olarak işlev görür.
Bu nedenle molibden bağımlı enzimler sadece insan sağlığı için değil, aynı zamanda ekosistemimizin sağlığı için de gereklidir.
Molibden atomunun biyolojik formu, Moco içeren enzimlerin (molibdoenzimler) aktif bölgesinde bulunan molibden kofaktörü (Moco) olarak bilinen organik bir moleküldür.
İnsanlarda molibdenin dört enzim için bir kofaktör olarak işlev gördüğü bilinmektedir:
-Sülfit oksidaz, kükürt içeren amino asitlerin (metionin ve sistein) metabolizması için gerekli olan bir reaksiyon olan sülfitin sülfata dönüşümünü katalize eder.
Son kanıtlar ayrıca nitritin nitrik okside indirgenmesinde sülfit oksidazın bir rolü olduğunu gösterir.
-Mitokondriyal amidoksim indirgeyici bileşen (mARC) oldukça yakın zamanda tanımlanmıştır ve kesin işlevi halen araştırılmaktadır.
-Ksantin oksidaz, kanın plazma antioksidan kapasitesine katkıda bulunan ürik asit oluşturmak için nükleotidlerin (DNA ve RNA öncüleri) parçalanmasını katalize eder.
-Aldehit oksidaz ve ksantin oksidaz, benzer kimyasal yapılara sahip bir dizi farklı molekülü içeren hidroksilasyon reaksiyonlarını katalize eder.
Ksantin oksidaz ve aldehit oksidaz da ilaçların ve toksinlerin metabolizmasında rol oynar.
Molibden mevcudiyeti pH’dan etkilenir.
Molibden alkali topraklarda yüksek oranda bulunur.
Organik madde molibden kompleksi oluşturma yeteneğine sahiptir.
Kompleksler Molibden’i daha kullanılabilir hale getirir ve toprakta sabitlenmesini önler.
Kaba dokulu topraklar, molibdenlerini çok çabuk kaybetmeye daha yatkındır.
Molibden nem içeriği ile artar.
Ekinlerin molibden duyarlılığı büyük ölçüde farklıdır.
Molibden kaynakları arasında sodyum molibdat ve amonyum molibdat, molibden trioksit, molibdenit ve molibden fritleri bulunur.
Uygulama yöntemleri, toprak ve yaprak uygulaması, tohum muamelesi ve tohum yatağı uygulamasını içerir.
Molibden eksikliği olan birçok ülkede tohum, çiftçilere satılmadan önce molibden ile muamele edilir.
Molibden hem hayvanlar hem de bitkiler için gerekli bir eser elementtir; bu nedenle, eser miktarda molibden faydalıdır ve belki de bitki ve hayvanların normal büyümesi ve gelişmesi için gereklidir.
Memelilerde molibden, ksantin oksidaz, sülfit oksidaz ve aldehit oksidaz dahil olmak üzere belirli metaloflavoproteinlerin bir bileşenidir ve Molibden, bakır, cıva ve diğer metaller tarafından zehirlenmeye karşı koruma sağlar ve antikanserojenik özelliklere sahip olabilir.
Bitkilerde, protein sentezinin başlangıcında atmosferik azotun bakteriler tarafından sabitlenmesi için Molibden gereklidir.
Tüm organizmalar için, molibden kalıntılarının yorumlanması, sadece molibdenin değil, aynı zamanda diyet ve dokulardaki bakır ve inorganik sülfat konsantrasyonlarının bilgisine de bağlıdır.
Adı, Molibden cevherleri kurşun cevherleri ile karıştırıldığından, Eski Yunanca kurşun anlamına gelen molibdos kelimesine dayanan Neo-Latince molibdaenum teriminden gelmektedir.
Molibden, sünek ve korozyona karşı oldukça dirençli, parlak gümüşi beyaz bir metaldir.
Molibden, tantal ve tungsten ile birlikte tüm saf elementlerin en yüksek erime noktalarından birine sahiptir.
Molibden, periyodik tablonun 6. Grubunda krom ve tungsten arasında bulunan gümüşi bir metaldir.
Bakterilerde, bitkilerde ve hayvanlarda en az 50 molibden enzimi tanımlanmıştır.
Bu önemli enzimlerden biri de atmosferdeki azotun absorbe edilmesini ve bakteri, bitki, hayvan ve insanların proteinleri sentezleyip kullanmasını sağlayan bileşiklere dönüştürülmesini sağlayan nitrojenazdır.
Molibden, biyolojik nitrojen fiksasyonunun bir parçası olarak atmosferik moleküler nitrojendeki kimyasal bağı kırmak için kullanılan açık ara en yaygın bakteriyel katalizörler olan molibden içeren enzimler tarafından katalize edilen çok önemli reaksiyonlar nedeniyle tüm yüksek ökaryot organizmalar için temel bir elementtir.
Molibdat formunda, geçiş metali molibden bitkiler için gereklidir, çünkü Molibden azot asimilasyonu, pürin bozunması, fitohormon sentezi ve sülfit detoksifikasyonunda önemli reaksiyonları katalize eden bir dizi enzim tarafından gereklidir.
Bununla birlikte, molibdatın kendisi biyolojik olarak aktif değildir ve molibdo-enzimler olarak adlandırılanlar için kalıcı olarak bağlı bir prostetik grup olan molibden kofaktörü olarak hizmet etmesi için spesifik bir organik pterin tarafından kompleksleştirilmesi gerekir.
Molibden kofaktör sentezi yoğun bir şekilde çalışılmış olsa da, molibdatın kökler tarafından alınması, Molibden’in sürgüne taşınması ve Molibden’in hücre içinde tahsisi ve depolanması hakkında çok az şey bilinmektedir.
Yine de son kanıtlar, hücre içi molibdat seviyelerinin, özellikle bitki gelişimi sırasında, molibdat taşıyıcıları tarafından sıkı bir şekilde kontrol edildiğini göstermektedir.
Ayrıca, molibden ve demir metabolizmaları arasında sıkı bir bağlantı olduğu varsayılmaktadır, çünkü
(i) molibdat ve demir alım mekanizmaları birbirini etkiler,
(ii) çoğu molibdo-enzim ayrıca demir-kükürt kümeleri veya heme gibi demir içeren redoks grupları gerektirir,
(iii) molibden metabolizması, demir-kükürt küme sentezi için tipik mekanizmaları işe almıştır ve
(iv) hem molibden kofaktör sentezi hem de ekstramitokondriyal demir-kükürt proteinleri, spesifik bir mitokondriyal ABC tipi taşıyıcının işlevini içerir.
Molibden, litosferde ortalama 1,2 mg kg-1 bollukta meydana gelen ve biyolojik sistemlerde en az bulunan eser elementlerden birini temsil eden bir geçiş metalidir.
Toprakta, molibden ağırlıklı olarak yaşamın tüm krallıklarında temel bir mikro besin olarak hizmet eden oksianyon molibdat formunda bulunur.
Yine de, molibdat tek başına biyolojik aktivite sergilemez, ancak molibdat bağlanması üzerine molibden kofaktörüne (Moco) dönüştürülen organik bir pterin omurgasına bağlıdır.
Prostetik grup olarak dahil edildikten sonra Moco, molibdenin Mo(IV), Mo(V) ve Mo(VI) arasında Molibden oksidasyon durumunu değiştirebildiği, böylece ilgili proteinin transfer edilmesini sağlayan molibdo-enzimlerin aktif bölgesinin bir parçası haline gelir.
Molibdenin bitkiler için özel önemi nedeniyle, sadece belirli bakterilerde bulunan molibden içeren başka bir kofaktörden söz edilmektedir.
Bu kofaktör, serbest yaşamda atmosferik N2’yi NH3’e indirgeyerek azotun sabitlenmesini katalize eden benzersiz nitrojenaz enziminin bir parçasıdır, aynı zamanda baklagillerin nodüllerindeki simbiyotik bakterilerdir.
Ancak Moco’dan farklı olarak, nitrojenaz kofaktörü, karmaşık bir demir-kükürt kümesine ve homositrata bağlanmış molibdenden oluşur ve bu nedenle FeMoco olarak adlandırılır.
Toprakta kritik bir nokta, pH 5.5’in üzerinde tercih edilen ve molibdatın toprak oksitlerine adsorpsiyonu nedeniyle düşük pH’da bozulan molibdatın biyoyararlanımı ile ilgilidir.
Düşük pH koşulları altında, molibdat asimilasyonu bu nedenle sınırlıdır, bu da azalan molibdo-enzim aktiviteleri ve bitki büyümesi ve verimindeki azalmalarla bağlantılı molibden eksikliğine neden olur.
Neyse ki, bu tür molibden eksikliği, molibdat ile gübreleme veya kireçleme yoluyla toprak pH’ını artırarak telafi edilebilir.
Molibden (element #42, sembol Mo), yüksek erime noktasına (4.730 derece Fahrenheit) sahip metalik, kurşun gri bir elementtir.
Bu, çeliğin erime noktasından 2.000 derece ve çoğu kayanın erime sıcaklığından 1.000 derece daha yüksektir.
Molibden, 1778’de Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedildi ve 1781’de Peter Jacob Hjelm tarafından izole edildi ve adlandırıldı.
Molibdenin en önemli cevher kaynağı mineral molibdenittir; mineral wulfenitten küçük bir miktar geri kazanılır.
Molibden genellikle bakır madenciliğinden yan ürün veya yan ürün olarak geri kazanılır.
ABD önemli miktarlarda molibdenit üretir.
2013 yılında en büyük molibden üreticileri Çin, ABD, Şili, Peru, Meksika ve Kanada idi.
Molibden məlĭb´dənəm, metalik kimyasal element; sembol Mo; de. HAYIR. 42; de. ağırlık 95.96; erime noktası yaklaşık 2.617°C; bp yaklaşık 4.612°C; sp. gr. 20°C’de 10.22; değerlik +2, +3, +4, +5 veya +6.
Molibden, vücut merkezli kübik kristal yapıya sahip sert, dövülebilir, sünek, yüksek eriyen, gümüş-beyaz bir metaldir.
Molibden, periyodik tablonun 6. Grubunda kromun altındadır.
Molibden, normal sıcaklıklarda korozyona karşı dayanıklıdır.
Oksitlerde, sülfürlerde ve halojenürlerde olduğu gibi bileşiklerin oluşturulmasında Molibden değişken değerlik sergiler.
Bununla birlikte, Molibden’in en önemli bileşiklerinde Molibden, molibdatlar olarak bilinen bir dizi bileşik oluşturan trioksitte olduğu gibi +6’lık bir oksidasyon durumuna sahiptir.
Molibden doğada birleşmemiş halde bulunmaz.
Molibdenin başlıca cevheri molibdenittir (molibden disülfid, MoS2).
Molibden ayrıca wulfenit (bir kurşun molibdat) ve powellit (bir kalsiyum molibdat-tungstat) içinde oluşur.
Molibden, dünya çapında yaygın fakat ihtiyatlı bir şekilde dağılmıştır; Molibden Amerika Birleşik Devletleri, Kanada, Avrupa, Avustralya, Şili, Rusya ve Çin’de bulunur.
Climax, Colo’da büyük miktarlarda molibdenit çıkarılır.
Molibden cevheri ayrıca bakır madenciliğinin bir yan ürünü olarak elde edilir.
Cevherler genellikle rafine edilmeden önce yüzdürme işlemiyle konsantre edilir.
Gerçek arıtma işlemi nihai kullanıma bağlıdır.
Molibdenit, yağlayıcılarda kullanım için saflaştırılabilir.
Hemen hemen tüm molibden cevheri, kavurma ile molibdik oksit MoO3’e dönüştürülür.
Oksit doğrudan çeliğe eklenebilir veya bir termal işlemle ferromolibdene dönüştürülebilir; bu alaşım, diğer demir ve çelik alaşımlarına molibden eklemek için kullanılır.
Oksit, süblimasyon yoluyla veya doğrudan katıdan buhar durumuna dönüştürülerek daha da saflaştırılabilir ve daha sonra karbon, alüminyum veya hidrojen ile reaksiyon yoluyla molibden tozuna indirgenebilir.
Oksit, amonyum hidroksit içinde çözülebilir; çözelti süzülür ve buharlaştırılarak amonyum molibdat (NH4)2Mo2O7 elde edilir.
Molibden (Mo), sertleşebilirliği, mukavemeti, tokluğu ve aşınma ve korozyon direncini arttırmak için esas olarak çelik, dökme demir ve süper alaşımlarda alaşımlama maddesi olarak kullanılan refrakter metalik bir elementtir.
İstenen metalürjik özellikleri elde etmek için, esas olarak molibdik oksit veya ferromolibden formundaki molibden, sıklıkla krom, manganez, niyobyum, nikel, tungsten veya diğer alaşım metalleriyle birlikte veya bunlara ek olarak kullanılır.
Molibden, İsveçli bir kimyager olan Carl Welhelm Scheele tarafından 1778’de, kurşun bileşik olarak karıştırılan molibdenit (MoS2) olarak bilinen bir mineralde keşfedildi.
Molibden, 1781’de Peter Jacob Hjelm tarafından izole edildi.
Günümüzde çoğu molibden molibdenit, wulfenit (PbMoO4) ve powellitten (CaMoO4) elde edilmektedir.
Bu cevherler tipik olarak kalay ve tungsten cevherleri ile birlikte oluşur.
Molibden ayrıca madencilik ve tungsten ve bakırın işlenmesinin bir yan ürünü olarak da elde edilir.
Molibden metalik bir element olarak sınıflandırılır ve doğada azot bağlayıcı bakterilerde yaygın olarak bulunur.
Molibden insan, hayvan ve bitki sağlığı için eser miktarda gereklidir.
İnsanlarda ve hayvanlarda, Molibden esas olarak enzimlerin temel bir kofaktörü olarak hizmet eder ve yağların ve karbonhidratların metabolizmasına yardımcı olur.
İnsanlar, sağlıklı bir diyetle kolayca elde edilebilen çok az miktarda molibdene ihtiyaç duyarlar.
İnsanlarda bir eksiklik çok nadirdir, bu nedenle takviyelere nadiren ihtiyaç duyulur.
Molibden, ulaşım, inşaat, enerji, tarım ve sağlık sektörlerine uygulanabilen çok çeşitli ürünler geliştirmek için kullanılan doğal bir elementtir.
Bu kimyasal element, bitkilerde, hayvanlarda ve hatta insan vücudunda da az miktarda bulunur, bu da onsuz yaşam olmadığı anlamına gelir.
Molibden, en yüksek erime noktalarından birine (2.623 °C) ve en düşük termal genleşme (genleşme) katsayılarından birine sahiptir: 5.04 x 10-6 (1/K).
Dikkate değer bir başka özellik de Molibden’in korozyona karşı büyük direncidir, molibden, Molibden’in yapısını hem oda sıcaklığında hem de 400 °C’ye ulaşan sıcaklıklarda stabil tutar.
Ayrıca Molibden, oksidatif olmayan koşullarda Molibden özelliklerini korur, oksidatif olmayan mineral asitlere direnir ve hidrojen sülfür içeren ortamlara nispeten etkisizdir.
Molibden ayrıca iyot, bromür ve klorür buharına karşı da dirençlidir; ve bizmut, lityum, potasyum ve sodyum gibi sıvı metallere dirençlidir.
Molibden, tungsten ve kromlu alaşımlarda olduğunda korozyona karşı bu direnç daha da artabilir.
Molibden (Mo), 1778 yılında Carl Wilhelm Scheele tarafından keşfedilen, atom numarası 42 olan periyodik tablodaki kimyasal bir elementtir.
Molibden adı, kurşun anlamına gelen Yunanca Molibdos kelimesinden türetilmiştir.
Molibden gümüşi beyaz, sert bir geçiş metalidir ve tüm saf elementlerin en yüksek erime noktalarından birine sahiptir.
Molibden asitler tarafından yavaşça saldırıya uğrayabilir.
Molibdenin atom kütlesi 83 ila 117 arasında değişen 35 farklı izotopa sahip olduğu bilinmektedir.
Molibden sert ve kırılgan bir malzemedir.
En önemli özellikleri arasında yüksek bir erime noktası ve düşük buhar basıncı bulunur.
Aynı zamanda, Molibden yüksek bir yoğunluğa ve sertliğe, ayrıca iyi termal iletkenliğe ve düşük termal genleşmeye sahiptir. Molibden, çoğu asit ve alkaliye karşı çok dirençli olarak kabul edilir.
Özellikler, uygulama alanlarını benzer kılan tungsten ile karşılaştırılabilir.
Molibden önemli bir elementtir.
Molibden birkaç enzim için bir kofaktördür.
Molibden esas olarak karaciğer, böbrekler, dalak, akciğerler, beyin ve kaslarda depolanır.
Molibden, çeşitli enzim sistemlerinin bir parçasıdır.
Bu enzimler, ksantin, hipoksantin ve sülfitin parçalanmasından sorumludur.
Ayrıca vücuttaki birçok zararlı bileşiği parçalar ve detoksifiye ederler.
Vücudunuzun molibden depolama yeteneği, alım seviyelerine göre değişir.
Molibden, diyetinizdeki bakır ve sülfat miktarından etkilenir.
Daha yakın zamanlarda, molibden güneş ve rüzgar enerjisi de dahil olmak üzere yenilenebilir enerji teknolojisinde rol oynamaya başladı.
Örneğin, bakır-indiyum-galyum-selenid (CIGS) hücrelerinden yapılan yeni bir güneş paneli türü, hücreden üretilen elektriğin panelin dışındaki devrelere aktarılmasına yardımcı olmak için her hücrenin altına yakın ince bir tabaka halinde molibden kullanır.
Molibden, doğada metalik halde bulunmayan, gümüşi beyaz, dövülebilir bir metaldir.
Molibden içeren birkaç mineral tanımlanmış olmasına rağmen, yalnızca birinin ticari önemi vardır: molibdenit, doğal bir molibden sülfürdür.
Molibdenit konsantresi, sırasıyla ferromolibden, metal tozu ve çeşitli kimyasallar gibi ara ürünler üretmek için kullanılan molibdik okside dönüştürülür.
Dünyanın molibdeninin çoğu, Kuzey Amerika ve Güney Amerika’nın Batı Cordillera’sındaki yan ürün veya yan ürün bakır-molibden birikintilerinden gelir; kalanın çoğu Kanada, Çin ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birincil molibden yataklarından gelir.
Molibden son derece yüksek bir erime noktasına sahiptir ve gücü, tokluğu ve aşınma ve korozyona karşı direnci artırmak için karbon çeliği, dökme demir ve süper alaşımlarda bir alaşım olarak paha biçilmezdir.
Metalurjik uygulamalar, 2008’de molibden kullanımına hakim oldu ve toplam ABD tüketiminin yaklaşık yüzde 88’ini oluşturdu.
Paslanmaz ve tam alaşımlı çelikler ana pazarlar olup, bunu takım çelikleri, yüksek mukavemetli düşük alaşımlı çelikler ve karbon çelikleri izlemektedir.
Paslanmaz çelikte tipik olarak yüzde 1 ila 6 arasında molibden bulunur.
Bununla birlikte, en yaygın olarak kullanılan molibden içeren çelik kalitesi yüzde 2 ila 3 arasında molibden içerir.
Molibden, sembolü Mo olan kimyasal bir elementtir.
Molibden, periyodik tablonun 6. ve periyodik 5. grubuna aittir.
Molibdenin atom numarası 42’dir ve Mohs sertliği 5.5’tir.
Molibden, molibdenit, wulfenit ve powellit minerallerinden elde edilebilir.
Molibden ayrıca tungsten ve bakır madenciliği ve işlenmesi sırasında bir yan ürün olarak elde edilir.
Molibden, tüm saf elementlerin en yüksek erime noktalarından birine sahiptir; ancak Molibden asitlere dayanıklı değildir.
Ana molibden madenciliği alanları ABD, Kanada, Şili ve Rusya’dır.
Molibden önemli bir mineraldir.
İnsan vücudu, üç enzim grubunu desteklemek için çok düşük miktarlarda molibden gerektirir.
Molibden tahıllarda ve suda bulunduğundan, molibden diyet yoluyla kolayca elde edilebildiğinden, molibden eksiklikleri son derece nadirdir.
Vücut molibdeni kolayca tutar ve sadece birkaç mikrograma ihtiyaç duyar.
Molibden, üç enzim grubu için bir kofaktör olarak işlev görür, yani enzimlerin işlerini yapmaları için Molibden gereklidir.
Molibden, gerçek kofaktörü oluşturan molibdopterin adı verilen bir moleküle dahil edilir.
Molibden (Mo), yerkabuğunda genellikle düşük seviyelerde doğal olarak bulunan metalik bir elementtir.
İnsan sağlığı için eser miktarda molibden gereklidir ve yapraklı sebzeler, baklagiller, tahıllar ve organ etleri gibi diyetteki yaygın gıdalardan elde edilir.
Tipik olarak dökülmeler veya bazı tarihi atık imha uygulamaları ile bağlantılı olarak, toprakta veya yeraltı suyunda daha yüksek konsantrasyonlar bulunmuştur.
Sakinlere, Wisconsin sağlık danışma seviyesinin litre başına 90 mikrogram (μg/L) üzerinde molibden içeren su tüketmeyerek gelecekteki molibden maruziyetiyle ilişkili son derece düşük riskten kaçınmaları tavsiye edilir.
DMRSÜREN KİMYA LTD.ŞTİ
0216 4421200-0532 5466184
